Meer over haptotherapie

B: hoe kan het lichaam bron, anker en gevaar zijn?

Het lichaam is altijd een bron van informatie want je leeft in je lichaam en drukt je uit via het lichaam. Wanneer je het lichaam ziet als je huis en thuis en je in die zin goed ‘gebouwd’ bent door affectieve bevestiging van je ouders (aannemers), dan neem je dat de rest van je leven mee. In die zin ken, lees en beheer je je eigen bouwtekening volwaardig vanuit een stevige fundering. Je signaleert en voelt aan wanneer iets onderhoud of vervanging nodig heeft en kunt hierin voorzien door hulp in te schakelen. Je hangt wanneer nodig de vlag uit, weet hoeveel ruimte je nodig hebt, weet wanneer je deuren en ramen moet openen of sluiten en wanneer iemand op visite komt: dan ben je thuis. Je bent zowel voor jezelf als voor de buren goed, met behoud van je eigen grenzen en privacy. In die zin is je lichaam je thuisbasis, het anker waar je altijd naartoe terugkeert en waar je je veilig en verbonden voelt. Het geeft je houvast wanneer je het even niet weet en zorgt ervoor dat je het contact met jezelf en anderen niet kwijt raakt. Het anker kan gezien worden als uitrusten, slapen, voeding, opladen en herstellen zoals je fundering. Bij dreiging, gevaar en inbreuk is het alarm afgegaan. Het is een normale reactie op een abnormale gebeurtenis. Wanneer om wat voor reden dan ook het alarm niet meer uitgezet kan worden, blijft er een chronisch gevoel van onveiligheid/ alertheid en gevaar aanwezig die letterlijk in je huist. Op zo’n moment vertrek je van huis en thuis naar een plek waar je ‘denkt’ veilig te zijn (weg van je thuisbasis naar zolder, kelder óf verhuisd naar onbekend adres). Zonder hulp blijft je alarm afgaan, verkeer je constant in alertheid en lukt het niet meer om je oorspronkelijke bouwtekening rustig te lezen en is je waarneming verkleurd. Door (tijdelijk) te zijn verhuisd, vindt er geen onderhoud meer plaats en ontstaan er op termijn allerlei gebreken in zowel je interieur als exterieur, zoals beton/houtrot in je fundering. Je huis en thuis vragen voortdurend om onderhoud en herstel, doe je dat niet dan dreigt er gevaar. De verwerking van het trauma is nooit afgelopen; het herstel van je huis en thuis is nooit compleet.

Extra tekst wat is haptonomie/ haptotherapie:

Haptotherapie is een therapievorm die in Nederland is ontstaan (Frans Veldman) als een van de toepassingen van de basisprincipes van de haptonomie. De haptonomie is een menswetenschap die de fenomenen in het menselijk gevoelsleven en het menselijk contact bestudeert en beschrijft . De essentie van de haptonomie is de ontwikkeling van het gevoelsleven waarbij sprake is van een eenheid van lichaam, ziel en geest- die tot een volledig leven komt in gevoelde verbondenheid met zichzelf en de omgeving. Haptherapie biedt een specifiek aanbod om de cliënt te helpen het gevoelsleven te ontwikkelen naar wie hij in werkelijkheid is zijn authentieke ‘zijn’. Het is een therapievorm waarbij de therapeut zich verbindt met de cliënt, in aandachtig gesprek, maar zeker ook in de affectieve aanraking en in het contact. Een contact waarin de cliënt zich bevestigd kan voelen, waar de aandacht is voor oude pijn en waaraan de cliënt kan groeien in zijn dagelijks leven en relaties.

Het doel van de haptotherapie is dat de mens zich (weer) positief kan verbinden met zichzelf en zijn omgeving. Het leert je opnieuw te vertrouwen op wat je voelt en begeleidt mensen in het luisteren naar - en dragen van die gevoelens. Zonder stuurloos te raken en waar het gevoelde lichaam centraal staat in het zoeken naar het ‘authentieke zijn’. Maar ook kan worden gedacht aan het hervinden van de tast (aangeboren vermogens), durven en kunnen voelen wat “goed doet” en waarvan niet. Haptotherapie is een therapie met als uitgangspunt voelen en ervaren van (haptonomisch) affectief bevestigend contact.